En zo ineens voel ik het weer opkomen… het gevoel om te schrijven, te mediteren, weer aandacht aan het spirituele te geven. Een jaar lang ben ik met andere zaken bezig geweest: een nieuwe relatie, een nieuwe en tijdsintensieve opleiding, wisselend werk. Het schrijven van blogs, het geven van healings en workshops en het mediteren kwamen als vanzelf ver op de achtergrond terecht.
Nu de studie en het werk een zomerstop hebben, merk ik dat de ruimte die daardoor is ontstaan in mijn leven en mijn gedachten weer wordt ingenomen door wat ik liefst wil: bezig zijn met die bijzondere kant van ons mens-zijn: het on(der)bewuste, het ondefinieerbare, het mysterieuze aspect van Zijn.
Het zette mij weer aan het denken over wat ik graag wil in mijn leven en waarom het toch zo vaak een andere kant op gaat. Laatst vertelde een van de deelnemers van een cursus die ik gaf enthousiast tegen mij: “alles wat ik wil, komt naar me toe.” Ze was er erg gelukkig mee. Ik benijdde haar, want dat zou ik ook willen kunnen zeggen. Maar ik krijg geregeld niet wat ik wil. Bij mij is het wel zo dat alles wat ik nodig heb om vooruit te kunnen, naar me toe komt. Hierover door mijmerend, vraag ik me af wie het het best getroffen heeft? Degene die alles krijgt waar hij naar verlangt of degene die alles krijg wat hij nodig heeft? Of zou het niet uitmaken?
Het was maar een paar minuten verder in het gesprek dat dezelfde cursist klaagde over het feit dat ze het zo druk had, dat ze nauwelijks meer een moment voor zich zelf had en dat dat vooral kwam omdat ze alles zo leuk vond en nergens ‘nee’ tegen kon zeggen. Blijkbaar kreeg ze toch niet alles wat ze wilde, want anders had ze wel meer vrije tijd gehad. Zou zij misschien zoveel aanbod van leuke dingen krijgen om te leren keuzes te maken en ‘nee’ te leren zeggen. Met andere woorden: zou zij net als ik krijgen wat zij nodig heeft om zich te ontwikkelen?
En ook ik wil misschien wel teveel en kies dan blijkbaar toch (onbewust?) voor iets anders dan het schrijven een blog of het geven van een workshop. Want ik heb natuurlijk afgelopen jaar heus wel momenten gehad waarbij ik helemaal vrij was om te kiezen wat ik zou gaan doen. En ik koos toen niet voor meditatie, workshop of blog. Hoe graag wil ik dat dan werkelijk?
Welk onderscheid is er te maken tussen willen en nodig hebben?
En zo ben ik weer bij het begin. Opeens ging het kriebelen en heb ik weer een stukje geschreven. Gewoon omdat ik het wil. Of toch omdat ik het nodig heb?
Art of Zen 