Je slimme lichaam

Eigenlijk weten we het allemaal wel: ons lichaam geeft geregeld signalen over ons welbevinden: moeheid, hoofdpijn, vastzittende nek/schouders, pijnlijke knie. Het zijn voorbeelden die we allemaal wel herkennen. Zo vertelt ons lichaam ons bijvoorbeeld dat we rustiger aan moeten doen, dingen moeten loslaten of –bij sommigen- dat het gaat regenen ;-). Toch negeren we vaak deze signalen onder het mom van “is toch allemaal bijgeloof/verzinsel.”

De University van Iowa heeft echter inmiddels het wetenschappelijke bewijs dat ons lichaam meer weet dan we denken én dat het soms bepaalde zaken zelfs eerder weet dan ons verstand. Het bevestigt in ieder geval de theorie van de vier vormen van weten (fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel).

Bij dit onderzoek in Iowa moesten de proefpersonen steeds opnieuw kiezen tussen een rode of een blauwe kaart waarmee ze een bepaald geldbedrag konden winnen of verliezen. Hun opdracht was zoveel mogelijk geld te winnen. Wat ze echter niet wisten, was dat de rode kaarten extreem risicovol waren en dat je alleen kunt winnen met de blauwe kaarten. De meeste proefpersonen begonnen dit toch rond de 50^e kaart te ontdekken en bij de 80^e kaart wisten alle deelnemers het vrijwel zeker. Bijzonder is dat bij bijna alle proefpersonen het lichaam al na gemiddeld 10 kaarten stressreacties vertoonde bij de beweging richting de rode kaarten, dus vóórdat de kaart getrokken was. Deze stressreactie kwam niet voor wanneer men van plan was een blauwe kaart te kiezen. Met andere woorden: daar waar het verstand, ons mentale weten, bij kaart 50 rood gevaarlijk begon te vinden, deed ons lichaam, ons fysieke weten, dat al bij kaart 10.

Al vaker heb ik gesproken over de vier vormen van weten bij de mens: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel, oftewel lichaam, geest, hart en ziel. Daar waar mensen over het spirituele weten, onze ziel, vaak lacherig doen omdat ze het niet begrijpen, doen mensen over het fysieke weten, ons lichaam, vaak lacherig omdat ze het niet geloven. Gelukkig komt er op dit gebied steeds meer onderzoek, vooral binnen de neurowetenschap. Onderzoeken die wetenschappelijk aantonen dat ons lichaam soms over meer kennis beschikt dan ons verstand. Als we ons verstand hiervan kunnen overtuigen, zouden we dan het advies “luister naar je lichaam” vaker opvolgen?

Advertentie

Gezocht: werk dat bij jou past.

Confucius zei het al: “wie een leuke baan heeft, hoeft nooit meer te werken.”

De laatste tijd kom ik steeds vaker mensen tegen die zich afvragen welk werk bij hun past. Met het grote aantal werklozen op dit moment is dat ook niet verwonderlijk. Sommigen pakken alles aan om weer aan het werk te kunnen, anderen grijpen de gelegenheid aan om nu eens er achter te komen wat écht bij hun past. En ook mensen die nog werk hebben, worden door wat er om hen heen gebeurt geprikkeld om over hun werk na te denken.

De vier elementen van de ideale baan
Op zoek naar ‘de ideale baan’ adviseer ik altijd om naar vier elementen te kijken:
* Passie
* Talent
* Kennis
* Kunde
De juiste mix van deze vier zal tot het juiste werk leiden.

Passie en talent zijn zogeheten interne factoren. Je hebt ze al. Misschien is je nog niet helemaal duidelijk welke talenten en passies  je allemaal hebt, maar dat je ze hebt, is 100% zeker. Dit geldt voor iedereen: iedereen heeft talenten en passies.

Kennis en kunde (of vaardigheid) zijn externe factoren. Je hebt ze in begin niet of nauwelijks. Je zult ze moeten ontwikkelen. Dat betekent dus veel leren en veel doen.

Je kunt kennis en kunde op allerlei gebieden ontwikkelen, maar het is het meest zinvol, meest logisch, meest waarderend en meest effectief wanneer je kennis en kunde ontwikkelt in het verlengde van je passie en/of talent. Een talentvolle pianospeler met een passie voor klassieke muziek kan veel beter muzieknoten leren en oefenen met pianospelen, dan elektrotechniek leren en oefenen in bedrading aanleggen.

Voor de ideale baan is het dus als eerste belangrijk om je passies en talenten duidelijk zichtbaar te hebben.

Passie
Wat vind je écht ontzettend leuk om te doen? Zo leuk, dat je het altijd wel wilt doen. Zo leuk, dat je (bijna) niets liever wilt dan dat. Zo leuk, dat je er (bijna) alles voor over hebt. Zo leuk, dat je de tijd vergeet wanneer je er mee bezig bent. Iets dat dus duidelijk meer dan ‘gewoon leuk’ is. Je vind het geweldig! Alleen al bij de gedachte er aan gaan je ogen stralen, je hart sneller kloppen en verschijnt er een grote glimlach op je gezicht. Dát is een passie. En dat kan van alles zijn: paardrijden, films maken, huis inrichten, zwemmen, hardlopen, lego bouwen, lezen, auto rijden, verkopen, handel drijven, met dieren omgaan, etc. Voor mij is dat onder andere schrijven, trainen/doceren en coachen. Dat durf ik oprecht mijn passies noemen.

Talent
Iedereen heeft bij de geboorte talenten meegekregen. Maar de leeftijd waarop deze tot uiting komen kan variëren. Het zijn de dingen die bij jou wel als vanzelf lijken te gaan, waarbij je zonder moeite tot een bovengemiddeld resultaat komt. Dat kan het bespelen van een muziekinstrument zijn (sommigen spelen de mooiste melodieën zonder een noot te kunnen lezen) of de boekhouding (altijd in no-time precies de juiste getallen op de juiste plaats) of koken (aanvoelen in welke verhouding de ingrediënten moeten worden samengesteld) of schaatsen (direct vertrouwd op het ijs en praktisch zonder oefenen een pro lijken) of iedere andere denkbare en ondenkbare activiteit. Dat hoeft helemaal niet ingewikkeld of hoogdravend te zijn. Mijn grootste talent is fantaseren. Het hoeft dus ook niet praktisch te zijn. Het is gewoon het antwoord op de vraag: wat kun je enorm goed zonder dat je er moeite voor hoeft te doen waar anderen juist wel moeite voor moeten doen? Een ander talent van mij is om op meerdere manieren iets te kunnen verwoorden, zowel van mezelf als van anderen. Zo was ik op de basisschool al woordvoerder bij een leerlingenprotest.

Als je zelf niet weet wat je talenten zijn, vraag het dan mensen in jouw directe omgeving die jou al enige tijd kennen. Je ouders, broers/zussen, goede vrienden of jarenlange collega’s. Zij weten het vast.

Kennis
Er zijn mensen die kunnen prachtig muziek spelen zonder een noot te kunnen lezen. En ze doen niets liever dan op de saxofoon, de piano of de gitaar te spelen. Ze hebben er talent en passie voor. Maar zonder de kennis van muziekschrift zullen ze nooit van bladmuziek af kunnen spelen. Daarmee beperken ze zich beroepsmatig enorm, omdat daar veel met bladmuziek wordt gewerkt. Dus is het nodig die kennis te vergaren. Hetzelfde geldt voor elk ander talent. Door kennis te vergaren kun je het verder ontwikkelen. Daarom ben ik communicatie gaan studeren en heb een beroepsopleiding voor healer gevolgd.

Kunde/vaardigheid
“Oefening baart kunst.” Meer hoef ik er eigenlijk niet over te zeggen. Door iets vaker te doen, wordt je er handiger (vaardiger) in. En dat geeft meerwaarde voor jezelf en alle betrokkenen. Door wie laat jij je liever opereren: de chirurg die het 1x eerder heeft gedaan of de chirurg die het in de afgelopen 10 jaar al 30x per jaar heeft gedaan? In het blad Intermediair sprak men over de 10.000-uren grens. Bij 10.000 uren ben je volgens hen pas écht vaardig.

Kortsluiting
De ideale baan is dus de juiste mix van deze vier elementen, waarbij kennis en kunde is ontwikkeld binnen het gebied van passie en talent.

Sluiten jouw kennis en kunde niet aan op je passie en talent? Je bent niet de enige. Veel mensen kozen bij de opleidings- of beroepskeuze voor een opleiding/beroep dat:
*          veel geld verdiende,
*          hoge baangarantie had,
*          makkelijk te volbrengen was óf
*          aan de wens van de ouders voldeed

Balans creëren
Wil je toch balans tussen deze vier dan is de beste oplossing om je passie en talent te definiëren en vervolgens daarin alsnog kennis en kunde te ontwikkelen. Dat kan gelukkig tegenwoordig steeds makkelijker. E-learning en simulatieprogramma’s stellen mensen in staat om gewoon thuis op hun eigen tijdstip en tempo kennis en kunde tot zich te nemen. En ook ontstaan er meer cursussen, masterclasses, workshops en clinics. Je moet er dus wel wat voor doen, maar omdat we hier over je passie/talent spreken zal de motivatie zeer waarschijnlijk hoog genoeg zijn.

De vier dimensies van de mens
Deze vier elementen sluiten overigens ook weer prima aan op de vier dimensies van de mens waar ik eerder over schreef.
Passie = emotie = emotionele dimensie
Talent = gave = ziel = spirituele dimensie
Kennis = verstand = mentale dimensie
Kunde = vaardigheid = lichamelijke dimensie

En zo is de cirkel rond.

Dus:
Stap 1: definieer je passie en je talent (daar kan ik je eventueel bij helpen)
Stap 2: vergroot je kennis en kunde op dit gebied
Stap 3: vind het werk waarin je alle vier elementen kwijt kunt

Practice what you preach
Ook ik ga weer de schoolbanken in. Ik wil meer kennis en kunde op het gebied van onderwijsinnovatie (trainen/doceren) en de rol van een coach daarbij. Zo hoop ik mijn werk nóg leuker te maken of eventueel leuker werk te vinden.

Succes met het vinden van de juiste baan waardoor je nooit meer hoeft te werken. 🙂

Het moet anders, zegt men. Maar hoe?

Je hoort en leest het steeds vaker: volgens sociologen, organisatiedeskundigen, politici, managementgoeroes en vele CEO’s bevinden we ons in een overgangsperiode. Oude oplossingen werken niet meer, nieuwe dienen zich aan, maar de contouren zijn nog vaag.

Deze stelling wordt bevestigd door organisaties en bedrijven die er in hun eigen situatie concreet mee geconfronteerd worden. Businessmodellen, strategieën en managementtechnieken hebben niet meer hetzelfde effect als voorheen. Met als gevolg dat we niet bereiken wat we willen bereiken.

Maar wat werkt dan wel?
Mijn antwoord is: een holistische benadering.
Het holisme gaat uit van het idee dat een systeem (bv. mens of organisatie) bestaat uit alle onderdelen/elementen én de interactie/samenhang tussen die onderdelen. Oftewel: het geheel is meer dan de som der delen.

Elementen van een bedrijf/organisatie
Wijlen Stephen Covey spreekt in zijn boek De Achtste Eigenschap over ‘de complete mens’. Deze zou bestaan uit 4 vier dimensies: fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel. Ook in andere literatuur kom je deze vier dimensies tegen. Volgens mij kun je deze dimensies ook vertalen naar bedrijven en organisaties.

Dimensie           Mens                  Organisatie
Fysiek                 Lichaam           Productie (Machines, computers, gebouwen)
Mentaal             Gedachten       Beleid (management, bestuur)
Emotioneel      Gevoelens       Mensen (gedrag/cultuur)
Spiritueel         Ziel, essentie  Identiteit, ziel, kern, essentie, droom (missie/visie?)

Daarnaast is het dus van groot belang om de interactie en samenhang tussen deze dimensies waar te nemen. Deze zijn –net als de spirituele dimensie- op het eerste gezicht niet waarneembaar. Dat komt omdat ze van een ander energieniveau zijn. Dit vraagt wellicht om een stukje uitleg.

Energieniveau
Alles is energie. Dat heeft de wetenschap ons geleerd. Uiteindelijk bestaat alles in deze wereld uit atomen die dicht of minder dicht bij elkaar zitten. Deze dichtheid bepaalt het energieniveau. Zo ontstaat energie in vaste vorm (huizen, auto’s, stoelen, mensen, etc.), in vloeibare vorm (water, bloed, olie, etc.), in gasvorm (zuurstof, koolmonoxide, helium) en in fijnstoffelijke vorm.

Oftewel:
Dimensie         Energieniveau      Organisatie
Fysiek              Vast                           Productie (Machines, computers, gebouwen)
Mentaal           Vloeibaar               Beleid (management, bestuur)
Emotioneel    Gasvorm                Mensen (gedrag/cultuur)
Spiritueel        Fijnstoffelijk       Identiteit, ziel, essentie, droom (missie/visie?)

Helder waarnemen
De fijnstoffelijke energie is niet op normale wijze waarneembaar met onze zintuigen, maar wel op buiten-normale wijze. We spreken dan van ‘helder waarnemen’ (helderzien, helderhoren, heldervoelen, helderruiken, helderproeven). Sommigen kunnen dit van nature, de meeste mensen moeten zich daar in ontwikkelen. Gelukkig zijn daar cursussen en opleidingen voor, zoals de beroepsopleiding voor Holistisch-Energetisch Coach.

Organisatiescan van de complete organisatie
Een holistisch benadering betekent dus naast de ‘gewone’ energievormen ook de bijzondere energievormen in je overwegingen en besluitvorming mee te nemen. En omdat ‘gewoon’ tegenwoordig niet meer werkt, zit de oplossing wellicht in het bijzondere. Om zo’n compleet, holistisch plaatje van je bedrijf of organisatie te krijgen, kun je een holistisch adviseur of coach inschakelen. Hij/zij heeft vaak aan één of twee bezoeken genoeg om een analyse/diagnose te maken. Wees innovatief, stap buiten de gebaande paden. Immers, Einstein zei al: “Je lost een probleem niet op vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid.” Het kan wel eens dé oplossing voor je organisatie of bedrijf zijn.

Wat de onbewuste laag van je organisatie je vertelt

Je eigen organisatie écht kennen
Zou het niet heerlijk zijn wanneer je als directie weet wat de wérkelijke (onbewuste) waarde van je organisatie is voor de mensen die er mee te maken hebben? Dat je weet wat er onderhuids in je organisatie speelt? En hoe je écht van betekenis kunt zijn voor je medewerkers, je klanten en je andere stakeholders? Ik heb ervaren dat ik je daarbij helpen kan doordat ik de onderstromen binnen een organisatie kan lezen.

Het ware verhaal
In een organisatie/bedrijf stroomt veel energie, niet alleen vanwege machines, computers, verlichting en verwarming, maar ook door het toedoen van mensen. Het is voor iedereen zichtbaar/voelbaar dat op een plek waar iedereen druk en gehaast is er een andere sfeer/energie heerst dan daar waar mensen rustig en relaxt zijn. En als er ergens een hoogoplopend conflict is geweest, is dat vaak vlak daarna in de ruimte nog voelbaar. Dit zijn de ‘onderstromen’ binnen een organisatie. We zijn ons niet bewust van die energie, maar het is er duidelijk. Het mooie van deze energie is dat deze ‘het ware verhaal’ vertelt over wat er gaande is binnen en tussen teams, afdelingen en organisaties. Het geeft onbewuste patronen, communicatiestijlen en reacties weer. Het moeilijke is dat we deze energie niet kunnen oppikken met ons verstand of onze vijf zintuigen.

Menselijke energie als bron van informatie
Maar alles is te leren en zo heb ik in 2010 een driejarige opleiding afgerond om die energieën bij mensen en tussen mensen waar te kunnen nemen. Tijdens en na deze opleiding heb ik voorzichtig geëxperimenteerd hiermee binnen adviesopdrachten waarbij ik betrokken was. De resultaten waren dusdanig positief dat ik deze wijze van adviseren nu bewust als zodanig wil profileren.

Dit ‘lezen van de onderstromen’ is een belangrijk onderdeel van een nieuwe en unieke vorm van advies die ik organisatiehealing noem. Het is zeer waardevol voor bedrijven en organisaties bij:

• concrete, maar niet benoembare knelpunten, verstoringen, klachten (in welke vorm of op welk niveau dan ook)
• worstelen met vragen als ‘waar doen we het eigenlijk voor?’, ‘wat is onze essentie?’, ‘welke betekenis hebben we voor mensen en/of de maatschappij?’
• (her)formulering van identiteit, visie en/of ‘corporate strategy’

Praktijkvoorbeeld
Hoe ziet dat er in de praktijk nu uit met die energie? Een voorbeeld: ik trof in een organisatie de situatie aan dat er ondanks alle open deuren erg sprake was van een eilandjescultuur. Het was iedere afdeling voor zich. Voor mij was dat waarneembaar, omdat de energie heel duidelijk stokte bij de kantoordeuren. Het ging niet de gang op om verbinding te maken met andere afdelingen. De eilandjescultuur is benoemd naar de directie en een van de daaropvolgende acties was het bewust stimuleren van een actievere samenwerking tussen de verschillende afdelingen.

Wilt u meer weten over deze bijzondere vorm van advies? Een mailtje of telefoontje naar EchtRob is voldoende.

Kerstblog: “U zult uw Redder vinden in een oude stal, liggend in een voerbak voor de dieren.”

“Uw Redder is gearriveerd. U treft hem in een stal, liggend in een voerbak voor de dieren.”

Wie? Wat? Waarheen?
Kerst 2012. Een wereld in beroering en dat is nog zachtjes uitgedrukt. Steeds meer mensen, organisaties en zelfs landen raken in de verdrukking. We kijken met z’n allen onzeker om ons heen. Wat gebeurt er in hemelsnaam? Wat moet ik doen? Waar moet ik heen? Wat is er aan de hand in de wereld, in mijn organisatie, in mijn leven? Waar is iemand om op te leunen? Iemand die mij zegt welke richting ik op moet? Of op z’n minst iemand die op kalme toon zegt dat het wel weer goed komt?

Redding is nabij
Tweeduizendentwaalf jaar geleden was het niet anders. Grote ontreddering, crises, onzekere tijden, mensen zochten naar houvast, naar richting. Ogen waren gericht op het hof, maar ook keizers, faraos en hun wijze mannen hadden niet de gewenste antwoorden. Uiteindelijk kwam de redding voor velen uit een totaal onverwachte hoek: in een uithoek van een derderangs dorp werd in een verlaten stal een kind geboren. Bij gebrek aan beter werd de voerbak van de dieren gebruikt als wieg. Dit kind, Jezus, werd uiteindelijk door velen gezien als Redder, Richtinggever, Leider.

Op zoek naar…
Moeten we nu met z’n allen weer op zoek gaan naar ‘een nieuwe Jezus’? Nee, volgens mij niet. Maar wat dit verhaal ons wél vertellen kan, is dat we voor verlichting en verlossing misschien eens op andere plekken moeten zoeken, onbekende terreinen moeten betreden en niet-voor-de-hand-liggende ideeën een kans moeten geven.

Koers bepalen vanuit je eigen Essentie
Steeds meer mensen en organisaties ontdekken dat de manier waarop wij gewend zijn te doen, niet meer datgene oplevert wat we er van verwachten op basis van onze kennis en ervaring. Als de manier waarop jij gewend bent te doen opeens niet meer werkt en je op zoek moet naar iets anders, dan ben je een moment stuurloos, richtingloos. Om een nieuwe richting te bepalen, is het wel van essentieel belang om te weten wat de essentie van je bestaan is en het doel dat je uiteindelijk wilt bereiken. Laat door alle weelde en uitspattingen van de afgelopen jaren dat nu net dé twee zaken zijn die mensen en organisaties niet meer (her)kennen. En als je niet weet wat je eigen essentie is, de spil van je eigen Ik, en ook niet weet waarvoor je op deze aarde bent, welk doel je uiteindelijk wenst te bereiken… tja, dan is het logisch dat angst en onzekerheid toeslaat.

Doe het eens anders
Stop nu eens met het gebruiken van je verstand om uit de draaikolk te komen die je stuurloos, richtingloos en weerloos maakt. Heb je nog niet in de gaten dat dat niet (meer) werkt? Onder andere wijlen Steven Covey wist te vertellen dat een mens eigenlijk vier vormen van intelligentie bezit: fysiek (lichamelijke reacties), mentaal (verstand), emotioneel (gevoelens) en spiritueel (intuïtie). We proberen vooral met onze mentale intelligentie (héél veel nadenken) en onze fysieke intelligentie (héél hard werken) weer op koers te komen. Helaas zonder veel succes.

Wat wél werkt
Hoe lang zal het nog duren voor we de andere twee ontdekken en gaan gebruiken? Wanneer gaan we de paleizen van het verstand verlaten om in de onooglijke en verlaten buitengebieden van onze persoonlijkheid het gevoel en de intuïtie te ontdekken? En ja, áls we het dan eindelijk ontdekken, zal het een baby zijn, net als 2012 jaar geleden. Nog niet in staat tot veel, maar kirrend van vreugde dat het ontdekt is. Dus moeten we het voeden, aandacht geven, er mee spelen en het serieus nemen. Als we dat doen met ons gevoel en onze intuïtie, als mens en/of organisatie, dan zal het ons snel helpen om richting te geven en houvast te bieden.

En als je goed luistert naar je eigen innerlijk, zul je een stemmetje op kalme toon horen zeggen dat het allemaal wel weer goed komt. En zo is het.

Ik wens je gezegende kerstdagen en een koersvast nieuw jaar.

Eerlijkheid is het nieuwe groen

Er was een tijd dat ‘groen’ als bedrijf niet hip was. Het was de tijd dat alleen écht milieu-/maatschappijbewuste ondernemingen als zodanig betiteld werden. ‘Groen’ werd geassocieerd met ‘soft’, ‘lief’ en ‘niet commercieel’; drie kenmerken die geen bedrijf wilde.

Marketinggroen
Maar tijden veranderden en consumenten begonnen ‘groen’ te waarderen. En zodra ‘groen’ (markt)waarde kreeg, doken marketeers erop en werd het ene na het andere bedrijf groen. Hoeveel van deze bedrijven écht tot in de diepste poriën groene waarden hadden/hebben en hoeveel bedrijven slechts een beetje groene make-up hadden opgesmeerd, kunt u vast heel goed zelf beoordelen.

Eerlijk(e) waar
De laatste tijd zie ik hetzelfde gebeuren met ‘eerlijkheid’. Consumenten willen geen mooie praatjes meer, geen valse beloften, geen mazen-in-de-wet-reclameteksten. Consumenten willen de naakte waarheid (hebben ze eigenlijk ooit anders gewild?). Dat besef lijkt inmiddels te zijn doorgedrongen tot ongeveer alle marketingbureaus en marketingafdelingen, want ik struikel werkelijk over de hoeveelheid bedrijven en organisaties die heel hard roepen hoe eerlijk ze zijn, dat ze een geweten hebben en dat ten dienste van de consument inzetten, dat transparantie een kernwaarde is, etc.

M-driehoek: Mens-Mij-Maatschappij
Ik durf te stellen dat deze (her)ontdekte eerlijkheid het nieuwe groen is. Hoeveel organisaties en bedrijven zouden er DAADWÉRKELIJK en OPRECHT eerlijk en open naar de klant zijn? Bij hoeveel gaat het écht in eerste instantie om de klant en in latere instantie om henzelf ? Bedrijven en organisaties die werkelijk de waarde ‘eerlijkheid’ hebben geïncorporeerd en tot in de diepste laag van de ziel de klant voorop stellen, zouden mijns inziens als vanzelf een paar basisacties uitvoeren, zoals het onmiddellijk stopzetten van zelfverrijking en het totale beleid en alle beslissingen meten aan het nut voor mens (= de klant), mij (=bedrijf) en maatschappij.

Beëdigd eerlijk
Het is al weer drie jaar geleden dat Herman Wijffels op een congres over duurzaam leiderschap aangaf dat eigenlijk ieder bedrijf naast een accountancyverklaring over Profit ook een accountancyverklaring zou moeten hebben over People en Planet. Naar mijn mening is dat idee nog steeds actueel. Sterker nog: het kon weleens het kaf van het koren scheiden.

Bedrijven en organisaties die oprecht en vanuit hun essentie, hun ziel, eerlijk zijn en handelen vanuit de belangendriehoek Mens-Mij-Maatschappij (de M-driehoek) zullen geen enkele moeite hebben om zo’n ‘verklaring van goed gedrag’ goedgekeurd te krijgen door een onafhankelijke en beëdigde persoon of instantie.

Meaningful Marketing
En mocht u het idee hebben dat handelen vanuit de M-driehoek niet tot volledige tevredenheid werkt op het gebied van winst, omzet, groei en (merk)waarde: grootheden als Michael Porter en Philip Kotler zijn het met u oneens. Zij –en met hen vele anderen – geven steeds duidelijker weer dat deze M-driehoek juist dé weg naar succes is. Tenminste… zolang u het niet doet met winst/omzet/groei als doel, want dan zult u falen. Doe het vanuit oprechte intentie (betekenisdenken / meaningful marketing) en winst/omzet/groei zal zich als bijproduct rap ontwikkelen.

Zuivere Liefde

Als er iets in de wereld is dat in uitersten beleefd wordt, dan is het wel Liefde. Of het is tot voorbij de hoogste toppen geweldig of tot voorbij de diepste dalen dramatisch. Het lijkt soms wel of er geen tussenweg is. We spreken dan ook vaak over pure liefde of zelfs de Ware Liefde.

Liefde vanuit hart of ziel
Vanuit de filosofie van de 4-dimensionale mens, bestaan wij allemaal uit een fysiek deel (lichaam), een mentaal deel (geest/verstand), een emotioneel deel (hart/gevoel) en een spiritueel deel (ziel). Omdat de meeste mensen bij de liefde aan het hart denken zou dat betekenen dat liefde tot het emotionele deel hoort. En dat terwijl in de eerste alinea is geconstateerd dat liefde puur is. Voor velen betekent dit dat de liefde, zo zuiver en puur als het is, alleen maar tot de dimensie van de ziel kan horen. Hoe zit dat?

Hoe zuiver is liefde?
Toen ik kort geleden een gesprek had met een goede kennis over de pijn die liefde kan veroorzaken, antwoordde hij zelfverzekerd: “Dan was het geen zuivere liefde.” Ik vroeg hem om een verklaring en volgens hem kan Ware Liefde geen pijn veroorzaken. Ware Liefde is vanuit de ziel en is per definitie ‘zacht’. Pijn wordt veroorzaakt door verlangen en de ziel kent geen verlangen. Wanneer liefde pijn doet, is het liefde vanuit verlangen en dus niet van de ziel.

Door zijn zienswijze ontstond bij mij de vraag ‘hoe zuiver is (mijn) liefde?’ En als afgeleide daarvan: ‘is er zowel een liefde vanuit het hart als ook een liefde vanuit de ziel?’

Wetenschappelijk bewijs
In het boek “Water weet het antwoord” van Matsuro Emoto worden wetenschappelijke experimenten gebruikt om aan te tonen hoe zuiver liefde is. Uit die experimenten blijkt dat liefde en dankbaarheid de meest zuivere elementen zijn die wij hebben. Maar het gaat daarbij over liefde in het algemeen, liefde voor een ander in plaats van liefde voor de ander. Het is een onbaatzuchtige liefde, zoals we die kennen naar onze kinderen toe.

En toen bedacht ik me: hoe vaak hoor je van iemand dat de liefde voor zijn/haar kind hem/haar vreselijk doet lijden? Ik heb zoiets nog nooit gehoord. En ik heb er ook geen verhalen over gelezen, films over gezien of liedjes over gehoord. Dit in tegenstelling tot het lijden vanwege de liefde voor een man of vrouw. Daar is ontelbaar veel over geschreven, gefilmd en gezongen.

Verschillen in liefde
Liefde voor je kind is onbaatzuchtige liefde, gevoed vanuit je ziel en daarmee zuiver van aard. Hulp die je biedt aan andere mensen zonder dat je er iets voor terug verwacht, is ook vaak geïnitieerd vanuit onbaatzuchtige liefde en dus zuiver van aard. Maar de liefde voor een partner? Daar wil je iets voor terug, namelijk zijn of haar liefde voor jou. Dus dat is baatzuchtige liefde. En baatzuchtige liefde kan niet uit de ziel komen, want de ziel kent geen baatzucht, geen verlangen. Baatzuchtige liefde komt uit je gevoel oftewel je hart. Dat verklaart ook waarom wij in het algemeen de liefde associëren met de kleur rood en in spirituele literatuur de liefde wordt geassocieerd met de kleur groen (bv. 4^e chakra). Rood staat voor emotie, passie, temperament, grilligheid. Groen staat voor harmonie, balans, onbaatzuchtigheid, zuiverheid.

‘Ware Liefde’-check
Mensen die in hun partner de Ware Liefde zeggen te hebben gevonden, verlangen dus in feite niets terug van die persoon, ook niet hun liefde. Hoeveel mensen zouden vsanuit die optiek hun Ware Liefde al gevonden hebben? Mocht ik een nieuwe liefde tegenkomen, is die check zeker de moeite waard: verlang ik haar liefde terug? Ik ben benieuwd naar het antwoord.

Waarom doe jij wat je doet?

Allemaal onzin
“Allemaal onzin, dat gedoe van betekenisdenken, maatschappelijke verantwoordelijkheid, liefdevolle organisaties. Er moet gewoon geld verdiend worden. Niet meer, niet minder.” Zo begon de man links van me het gesprek. Ik vroeg: “Waarom dan?” “Gewoon”, zei hij, “gewoon, omdat het nu eenmaal zo is.” En ik weer: “Ja maar, waarom is het dan zo?” Ik voelde me net een kleuter van 4 die in de ‘waarom’- fase zit. Ongeduldig kreeg ik als antwoord: “Zo werkt de economie. Als je maar genoeg geld verdient, maak je winst en als je winst maakt, kun je doorgaan.”

Ben jij onmisbaar?
De man keek oprecht verbaasd dat ik die simpele logica nog niet door had. Wat deed zo’n naïef iemand als ik op deze hoogstaande bijeenkomst. “En is dat belangrijk, doorgaan?”, vroeg ik. “Duuh”, was het enige dat hij kon uitbrengen. “Waarom?” vroeg ik in oprechte interesse. “Hoezo waarom?” Hij keek me oprecht onbegrijpend aan. “Nou, waarom is doorgaan belangrijk?”, herhaalde ik. De man nam zijn glas wat steviger in zijn hand en zei aarzelend: “Ik begrijp je vraag niet.” Ik: “Zo moeilijk is ‘ie niet: waarom is het zo belangrijk dat jouw bedrijf doorgaat? Doe jij iets onmisbaars? Gaat de wereld ten onder als jouw bedrijf stopt?” “Rob, doe niet zo idioot”, zei de man en daaruit bleek hoe slecht hij me kende, “Wie doet nou iets onmisbaars?” “Ik moet doorgaan, om meer geld te verdienen.” “Dus je moet geld verdienen om door te gaan en doorgaan om geld te verdienen?” Van deze redenatie was de man zichtbaar in de war. Hij schudde zijn hoofd een keer en keek mij indringend aan. “Wat is het nu precies dat je wilt weten?” vroeg hij uiteindelijk heel langzaam. “Waarom doe jij wat je doet?” vroeg ik hem net zo langzaam.

Drie niveaus van bestaan
Die laatste vraag heb ik in mijn leven al zo vaak gesteld aan mensen dat ‘ie grijs begint te worden. Al vele jaren voordat ik identiteitsmarketeer werd en zelfs al voordat ik communicatie als vakgebied koos, confronteerde ik mensen met hun keuzes. Waarom doe jij wat je doet? Het ging dan niet alleen over werk. Vaak ging het ook over keuzes in relaties, studie en persoonlijke ontwikkeling. Maar in dit stukje gaat het wel over werk. Waarom doe jíj wat je doet? Ja, jij! Jij, die nu dit stukje leest.

Volgens psychologen als Maslow, Richard Barrett en Kaj Morel zijn er diverse niveaus voor het antwoord op deze waarom-vraag. Meest recent is de driedeling van Morel: Aan de basis staan antwoorden als ‘een mens moet toch leven?’(niveau ‘baan’), daarboven ‘omdat ik er goed in ben’ (niveau ‘carriere’) en helemaal bovenin staan antwoorden als ‘ik wil verschil maken’ en ‘ik wil de wereld een beetje beter maken’ (niveau ‘missie’). De laatste tijd hoor ik antwoorden van dat laatste niveau weer vaker voorbij komen. En ik zie in interviews leiders uit politiek en bedrijfsleven gedrag vertonen dat hier ook op aansluit. Daar word ik blij van.

Betekenisvol leven
Mensen willen weer van betekenis zijn voor anderen, willen anderen gelukkig maken. En jij? Weet jij eigenlijk al waarom jij doet wat jij doet? En als het antwoord in het hoogste niveau past, hoe heb je dat dan concreet gemaakt? Hoe maak jij verschil? Voor wie ben jij betekenisvol? Hoe wordt door jou de wereld een stukje mooier? Deel met mij jullie ervaringen. Laten we een verzameling maken van ‘best meaningful practices’. Als er dan weer iemand naar mij toekomt met de opmerking ‘allemaal onzin’, dan geef ik hem gewoon dat verzamelboek. Lijkt mij heel betekenisvol.

Durf te lijden

In het kader van #durftelijden, een initiatief van Kees Klomp (@karmakees), mijn bijdrage over dit thema.

Iedere voorkant heeft vanzelfsprekend een achterkant. Dat kan eenvoudigweg niet anders. Anders gezegd: alles heeft zijn eigen tegenstelling en kan alleen daardoor bestaan. Hoe weet je wat warm is, als je geen koud kent? Hoe herken je licht als je niet weet wat duister is?

De ontkenning van de achterkant
Het lot van de achterkant is dat het vaak ontkend wordt. Meestal simpelweg omdat het letterlijk niet gezien wordt. Maar soms ook omdat we het niet wíllen zien. Dat laatste geldt bijvoorbeeld wanneer het ons gevoel betreft.

Ook ons gevoelsleven kent namelijk zulke tegenstellingen. Immers: ALLES heeft een voor- en achterkant. Bij ons gevoel gaat het dan bijvoorbeeld over vreugde&verdriet, euforie&woede, manisch&depressief, liefde&haat.

Wij willen maar al te graag onze gevoelens van verdriet, woede, depressie en haat ontkennen, omdat het ons lijden brengt. Ze doen pijn. En: pijn is niet fijn. Maar door deze gevoelens te ontkennen, ontkennen we het bestaan van de achterkant en daarmee brengen we de voorkant uit zijn evenwicht.

Oneindige spiraal
Met andere woorden: ontkenning van lijden brengt ons als geheel uit balans. Dat op zichzelf brengt weer meer lijden met zich mee en zo zitten we in een oneindige spiraal. De enige manier om als mens in balans te komen, is door het lijden op dezelfde manier te accepteren – ja, zelfs te omarmen- als we doen met vreugde, blijdschap, geluk en liefde.

Hoe meer we het lijden ontkennen, des te meer we zullen lijden. Misschien niet nu, maar dan later. Ook hiervoor geldt een simpel principe: als het niet weg is, is het er nog. Ontkenning van het lijden laat het niet verdwijnen. Net zomin als de ogen sluiten ook de wereld niet laat verdwijnen. Je ziet het alleen even niet.

Achterkant wordt voorkant
Als je de pijn die je voelt doorleeft, écht doorleeft, dan zul je een bijzondere ervaring meemaken: het lijden wordt de voorkant. Niets is op dat moment zichtbaarder, voelbaarder, tastbaarder dan het lijden. Alsof de B-kant van een singletje opeens de A-kant wordt. Het mooie van zo’n ervaring is dat deze voorkant ook een achterkant heeft. Vreugde, liefde, geluk zal de tegenhanger zijn van jouw lijden. Zoals een beangstigende achterkant angstig maakt, zo maakt een vreugdevolle achterkant blij. Dat loutert enbmaakt het lijden draagbaar.

Lijden heelt
Nooit zal ik de uitspraak van een docent vergeten als ik bij readings angstaanjagende beelden tegen kwam. Ze zei altijd: “Rob, draai het om. Kijk naar de achterkant.” En wanneer ik dat deed, kwam altijd een liefdevol beeld te voorschijn. En hoe vreselijker, huiveringwekkender het beeld was, des te liefdevoller, mooier, gelukzaliger de achterkant. Met die wetenschap durfde én durf ik alle angstwekkende beelden aan.

Kortom: durf te lijden, het heelt je.

Loslaten tijdens een storm

Wat ik persoonlijk nog steeds een mooi verhaal vind, is over hoe je het beste een handvol fijn zand kunt verplaatsen. Als je het stevig vast houdt, glipt het weg tussen je vingers en hoe harder je knijpt des te eerder alles verloren is. Als je daarentegen de hand openlaat, het zand de ruimte geeft, komt het meeste gewoon op de bestemming aan. Het verhaal past in situaties waarbij vasthouden/loslaten een rol speelt.

 Het verhaal is niet compleet
Sinds enige tijd heb ik wat moeite met dit verhaal. Ik mis iets. Wanneer ik om me heen kijk en zie in welke turbulentie we leven, denk ik vaak: hoe is dat zand op die open, vlakke hand bestand tegen de stormen die het tegenkomt? Een flinke windvlaag en het zand op de open hand is sneller weg dan dat in die gesloten hand. Dus toch maar niet meer loslaten en gewoon weer vasthouden? Dat levert uiteindelijk ook niets op, zoals we uit het voorbeeld kunnen leren.

Gebogen hand biedt bescherming
Dus breng ik bij deze een derde variant in: de gebogen hand. Een hand die als het ware een klein muurtje om je heen trekt en je beschutting biedt. Een soort duinpan, zeg maar die je beschermt en behoed voor het ergste. Op die manier kunnen we toch veilig en vertrouwd los laten. Want natuurlijk moeten we loslaten en ruimte geven. Aan ons zelf, aan onze kinderen, aan de mensen om ons heen. Dat hoort bij het leven, zo groeien we. Kinderen moeten loskomen van hun ouders en volwassenen moeten loskomen van (blokkerende of verstikkende) patronen.

Door schade en schande wijs? Of bang?
Juist volwassenen blijven nog al eens te lang vasthouden, stil zitten. Inmiddels hebben we al wat stormen meegemaakt en de meesten hebben ook al wat schade opgelopen. Het is dan moeilijk om te durven vertrouwen en je open en kwetsbaar op te stellen. Wie is er voor jou om je te beschermen, te behoeden? Vertrouwd is dan wel net zo veilig.

Maar als we het niet doen, als we ons vastklemmen aan wat we kennen en wat we gewend zijn, dan zijn we als het zand dat ingeklemd is. Het leven dat voor ons bedoeld is, glipt weg en aan het eind kijken we terug en hebben niets bereikt.

Iedereen heeft een ‘helpende hand’
Persoonlijk mag ik graag geloven dat God mij die bescherming biedt. Dat wanneer het stormt in mijn leven Hij zijn handen om mij heen vouwt. Soms een beetje, zodat ik nog wel het gevoel heb dat ik iets trotseren moet (want ook daar groei je van) en soms volledig, zodat ik onder Zijn hoede vooruit kan gaan. Dat vertrouwen is voor mij voldoende om belemmerende en beklemmende ideeën los te laten en verder te gaan, soms zelfs een nieuwe richting op te gaan.

Anderen geloven op een andere manier. Wat je eigen idee daarover is, maakt op zich niet uit. Het vertrouwen dat er bescherming is – van God, een beschermengel of wat of wie dan ook – geeft je de ruimte om die stap voorwaarts te zetten. En dat is nodig, want met stilzitten is nog nooit iemand losgekomen.

Dus: kies voor de gebogen hand, vertrouw op bescherming en laat los wat je zo hindert in je leven. Ik verzeker je: het is het waard!