Wat je aandacht geeft, groeit.

Griep
Ik word wakker met hoofdpijn en nekpijn, terwijl ik fit en monter ging slapen. “Pas maar op, straks krijg je nog griep”, zegt een vriend tegen me. Een standaardreactie waarschijnlijk voor velen, want de griep heerst en hoofdpijn en nekpijn zijn symptomen ervan. Mijn eerste gedachte op die opmerking was “wat je aandacht geeft,  groeit.” Beeld je vooral in dat je wellicht griep zult krijgen en de kans is groot dat het zal gebeuren. En de gedachte “Oh, als ik maar géén griep krijg” is natuurlijk van dezelfde strekking.

Dit soort opmerkingen hoor ik dagelijks en jij waarschijnlijk ook. “Als het maar niet gaat regenen, wanneer ik op de fiets zit”, “Ik voel me helemaal niet lekker, ik word vast ziek”, “Zul je zien dat juist wanneer ik aan de beurt ben alles uitverkocht is”.

Negatief is de basis
Het zit blijkbaar in ons systeem om te focussen op onze angst, op wat we niet willen in plaats van wat we wél willen. Hoe moeilijk dat te veranderen is, blijkt wanneer ik mensen aanraad te focussen op het positieve. Wanneer ik zeg “ik voel me nu niet lekker, maar dat is zo over en vandaag wordt een geweldige dag” kijken mensen me aan of ik van de planeet Mars kom. En ook een leuke: “zolang ik buiten fiets, blijft het droog”. Dat hoor je weinig mensen zeggen.

Positief is zoveel prettiger
Het opvallendst is echter dat het wel werkt. Ik heb nog nooit in de regen gefietst op de dagen dat ik mijn aandacht richtte op droog over komen. Sterker nog: ik kan me nog de keer herinneren dat het begon te miezeren en ik in mijn hoofd constant als mantra verkondigde dat ik droog thuis zou komen. Het gemiezer stopte en ik ben droog thuis gekomen. Ik kan zo tientallen voorbeelden geven waarbij gebeurde waar ik mijn aandacht op richtte.

Kies je trefwoord
En zo gebeurt ook bij jou waar jij je aandacht op richt. Is ‘ziek’ het trefwoord? Ziek zul je worden. Is ‘regen’ het trefwoord? Regenen zal het. Is ‘ellende’ het trefwoord? Ellende zal het zijn. En let goed op dat een ontkenning bij aandacht niet werkt; in de zin “de pijn in mijn knie gaat over” is het trefwoord ‘pijn’ en dus zal de pijn blijven. Zeg dan liever “mijn knie voelt goed” of eventueel “mijn knie voelt z.s.m. weer goed”. Het trefwoord is ‘goed’.

Het werkt!
Wat je aandacht geeft, groeit. Of anders gezegd: zal zich ontwikkelen. En negatieve aandacht is ook aandacht. Het is meerdere malen bewezen en velen hebben het zelf ervaren dat wanneer je focust op te verwachten pijn, bijvoorbeeld een injectie of incisie, de daadwerkelijk ervaren pijn vele malen groter is wanneer je met al je aandacht bij die pijn bent dan wanneer je op het ‘moment suprême’ even bent afgeleid en je aandacht op iets anders richt. Dus iedereen weet dat het werkt! Maak er dan ook gebruik van in het dagelijks leven.

Zoek alternatieven
Ik zal nooit vergeten dat ik op 12-jarige leeftijd in het ziekenhuis lag en een spuit voor verdoving in mijn been moest hebben. Ik was er bang voor en liet de arts, maar vooral de spuit, geen microseconde uit het oog. Het was vroeg in de ochtend en de assisterende verpleegster trekt de gordijnen open waarop ze enthousiast roept “Hé kijk, het heeft gesneeuwd!” Vanuit een reflex keek ik hel even haar kant op. De arts greep zijn kans en ik heb niets gevoeld van de spuit. Nou ja…, niets van de prik in ieder geval en veel minder van de rest van de injectie dan wanneer ik was blijven focussen op de spuit.

Doe het zelf
Test het maar uit voor jezelf: begin maar eens met te ontdekken wat de trefwoorden zijn in al de uitingen die jij doet over wat je wel of juist niet wilt dat er gebeurt. En bouw het daarna om tot wat je wel wil dat gebeurt, máár… met de juiste trefwoorden. “Ik wil dat de jeuk over is” werkt dus niet, want het trefwoord is ‘jeuk’. Kies voor bijvoorbeeld “mijn huid is rustig en gezond”.  Het is soms een echte uitdaging om de juiste woorden te vinden, maar zelfs dat kan al het juiste effect hebben.

Een prima dag
Mijn hoofdpijn en nekpijn waren eind van de ochtend over, ik voelde me kiplekker de rest van de dag. Ik heb een paar boeiende gesprekken gevoerd, onder andere met een wervings- en selectiebureau, heb een uurtje gewinkeld in Zwolle en lekker eten gekookt. Het was een prima dag.

Advertentie

Aandacht is gezond

Hoe vaak doe jij iets op de automatische piloot? Vanuit routine? En hoeveel aandacht geef je die activiteiten op dat moment? Hoe vaak op een dag ben jij met AL je aandacht (dus 100%) bij één activiteit?

Multi-tasken
De meeste mensen vinden het erg moeilijk om de aandacht maar op één onderwerp te richten. Zeker wanneer dat eenvoudige activiteiten zijn zoals tanden poetsen, douchen, fietsen, de (af)was doen. Toch is het juist bij dit soort taken heel goed én vooral gezond om daar met al je aandacht bij te zijn. Ik noem drie argumenten.

In het hier en nu zijn
Het eerste argument: door al je aandacht te geven aan wat je doet, plaats jij jezelf helemaal in het hier en nu. En sinds het begrip ‘mindfulness’ een hype geworden is, weet iedereen hoe belangrijk het is voor je welzijn om in het hier en nu te leven. Voor degenen die hier meer over willen weten: een aanrader om te lezen op dit gebied is ‘De kracht van het Nu’ van Eckhart Tolle.

Rust in je hoofd
De tweede reden om met al je aandacht bij de routineklussen te zijn, is vanwege de rust die het je brengt. Je mentale brein ervaart even geen druk, hoeft niet te piekeren, heeft geen stress en hoeft niet te multi-tasken. In je hoofd wordt het dus even lekker rustig en dat vindt je hoofd best wel prettig, want zo vaak komt dat niet voor. Wanneer je dit een paar keer hebt gedaan (én volgehouden!), zul je merken dat jij er ook rustiger van wordt.

De pracht van simpel werk
Sinds ik bij de eenvoudige klussen mijn aandacht daadwerkelijk bij die klussen heb in plaats van bij iets anders waar ik me druk over maak, vind ik die klussen ook leuker om uit te voeren. Simpelweg omdat ik ze steeds vaker als rustmoment zie. Autowassen, strijken, afwassen, stofzuigen zijn nu activiteiten waarbij ik steeds vaker een soort van serene rust ervaar. Het is eigenlijk een bijzondere paradox: door met al je aandacht bij een activiteit te zijn, kom je mentaal en emotioneel tot rust en doe je dus eigenlijk twee dingen tegelijk (bv. afwassen én tot rust komen). Dus toch multi-tasking, maar dan op een heel ander niveau.

Betere balans in je leven
Als laatste, maar zeker niet als minste, biedt het jou als persoon een steeds betere balans in het leven. Vanuit het idee van ‘de complete mens’ bestaat ieder mens uit een fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel aspect. Hoe meer die vier in balans zijn, hoe beter jij als geheel functioneert (‘je goed voelt’). Door met al je mentale en emotionele aandacht bij een fysieke handeling te zijn, integreer je die drie op dat moment. Deze drie ‘bewuste niveaus’ maken dan een koppeling met het ‘onbewuste’ niveau van het spirituele aspect en daardoor ga je je steeds lekkerder voelen, ook wanneer het eenvoudige klusje voorbij is. Het ‘gevoel’ of de ‘flow’ ebt nog even na. En hoe meer ervaren je wordt in dit soort aandacht geven, hoe langer de flow blijft. Totdat je uiteindelijk zo lang in flow blijft dat de flow van de ene activiteit overgaat in die van de ander. Dan heb je echt je leven in balans.

Dus: wees goed voor jezelf: geef aandacht aan routinewerk en wordt rustiger, gezonder en beter in balans.

De vicieuze bewustzijnscirkel

Voor mijn opleiding tot holistisch-energetisch therapeut heb ik me vandaag weer eens verdiept in een stuk tekst over de relatie tussen het hoger bewustzijn, ons onderbewustzijn, ons waakbewustzijn en ons dagbewustzijn. Hoe vaak ik hier ook iets over hoor of lees, ik blijf het boeiend vinden.

De theorie is als volgt (voor wie het nog niet kent): vanuit een hoger bewustzijn (of collectief bewustzijn of kosmos of energiebron of ons omringende energie of hoe je het ook maar wilt noemen) komen impulsen/signalen/boodschappen/informatie bij ons onderbewustzijn naar binnen. En niet zomaar een beetje informatie, maar echt megaveel, onvoorstelbaar en onverwerkbaar megaveel. En dat continu. Het onderbewustzijn selecteert welke via het waakbewustzijn het dagbewustzijn zullen bereiken. Het dagbewustzijn is onze ‘gewone, dagelijkse bewustzijn’, dus wat wij ‘bewust’ noemen.

Waarop selecteert het onderbewustzijn? O.a. op wat ons bezig houdt, wat NU voor ons relevant is. Als we dus veel piekeren, zorgen en ons ellendig voelen is dat dus relevant en zullen we vooral daarover informatie in ons bewustzijn krijgen. Sterker nog: het hoger bewustzijn zal juist meer impulsen op dit gebied richting ons onderbewustzijn ‘afvuren’ (letterlijk). Doordat we in ons dagbewustzijn druk bezig zijn met een probleem, selecteert het onderbewustzijn informatie dat hiervoor van belang is, zodat we nóg meer met dit probleem bezig zijn. Dat ontgaat ook het hoger bewustzijn niet, dus die stuurt vooral omtrent dit probleem veel impulsen op ons af, waardoor het voor het onderbewustzijn steeds makkelijker wordt om informatie hieromtrent naar ons dagbewustzijn te sturen, waardoor we dus nóg meer met dit probleem bezig zijn, etc. etc.

Hierdoor komen we maar niet los van die ellendige gedachtenstroom en hierdoor is het ook zo moeilijk om met bepaalde patronen te breken. We zitten in een vicieuze cirkel van de diverse bewustzijnsniveaus. Als dit niet op tijd onderbroken wordt, kan iemand richting een depressie gaan.

Om die vicieuze cirkel te doorbreken is het van groot belang om nieuwe, frisse impulsen te krijgen van het hoger bewustzijn, om het onderbewustzijn attent te maken op deze nieuwe impulsen en aanleiding te geven deze impulsen door te sturen naar het dagbewustzijn. De beste vorm hiervoor is meditatie. Door meditatie verleg je de aandacht. Je staat even stil waardoor er ruimte in je dagbewustzijn ontstaat en je bekijkt de situatie vanaf een afstand. Alleen al de intentie voor meditatie is vaak al voldoende om ruimte voor nieuwe impulsen te creëren.

Door met al je aandacht bewust naar je ademhaling te gaan, hoe kort ook, ben je even van je probleem weg, heb je je aandacht tot het NU gemaakt en de mogelijkheid voor het onderbewustzijn gecreeërd om impulsen daar op te laten aansluiten. Stilte en/of ruimte in je hoofd geeft hoger bewustzijn de gelegenheid nieuwe of vernieuwende impulsen te sturen.

Hoe vaker je dit doet, des te makkelijker het gaat. Zodra je zelf bewust bent van het feit dat je continu met hetzelfde vraagstuk aan het worstelen bent, dat je alleen maar aan één ding kunt denken, kun je dat stoppen en een andere kant opsturen. En dat geeft een heel positief gevoel.

Gelukkig 2011!

Het jaar 2010 is vandaag aangebroken. Dat is eigenlijk slecht nieuws voor mij. Ik geloof er namelijk in dat je (deels) je eigen werkelijkheid kunt vormgeven door energie te sturen. Vanaf begin augustus heb ik dit gedaan met als doel in 2009 meer werk en daardoor meer inkomsten te hebben. Ik heb dit gedaan via visualisaties, positieve affirmaties, meditaties, het uitspreken en opschrijven van wensen en door er op allerlei andere manieren aandacht aan te geven. Het is niet gelukt. Mijn werkzame situatie is op 1 januari 2010 nog hetzelfde als heel 2009. Dat op zich zou al voldoende moeten zijn om deze filosofie van het sturen van energie als flauwekul af te doen.

Wat het nog extra pijnlijk maakt is dat omtrent deze kwestie ook gependeld heb, ‘het boek met alle antwoorden’ heb geraadpleegd, tarotkaarten heb gelegd en mijn spirituele gids heb laten spreken. Alle antwoorden waren duidelijk: in 2009 zou ik inderdaad meer werk en meer salaris hebben. Toch is het niet gebeurd. Ik zou elke vorm van ‘het andere weten’ nu moeten afzweren en niemand zou het mij kwalijk (kunnen) nemen.

En toch doe ik het niet. Ik blijf overtuigd van het idee van energie sturen. Ik ‘moet’ wel, ik ‘weet’ namelijk dat het klopt. Notabene in mijn eigen boek ‘Resultaatgericht fantaseren’ schrijf ik direct gericht aan de lezer om te accepteren dat een imaginaire werkelijkheid ook een werkelijkheid is en dat je dan meer kans van slagen hebt bij het realiseren van de fysieke werkelijkheid.

Het is eigenlijk net als geloven in God. Je kunt veel aan Hem vragen, wat er gerealiseerd wordt, ligt in Zijn handen en alleen Hij weet waarom. Het staat ook in de bijbel en wordt vaak in gebeden genoemd (o.a. in het Onze Vader): ‘Uw wil geschiedde, niet het mijne.’ Dit ene zinnetje en de gedachte erachter is voor mij nog steeds een van de meest duidelijke aanwijzingen van de overeenkomsten tussen het christelijk geloof en andere spirituele mystieken.

Ik blijf er dus bij dat energie sturen werkt. Waarom het dan toch in dit ene specifieke geval niet werkt, weet ik niet. Want zoals we allemaal weten uit het boek ‘The deeper secret’ van Annemarie Postma, is er meer om ons heen dat bepaald of een wens gerealiseerd wordt. Er zal dus wel een goede reden zijn waarom ik nog niet meer werk. Nu is het zo dat ik mijn ‘andere weten’ redelijk ontwikkeld heb en dus ben ik via dat kanaal op zoek gegaan naar het antwoord. Hoe vervelend het ook klinkt, maar toen ik als antwoord kreeg ‘je moet eerst nog iets leren, voordat je hier aan toe bent’ wist ik dat het waar was.

Ik weet dus wél waarom mijn wens niet is uitgekomen en als ik diep in mijn hart kijk, heb ik het eigenlijk altijd al geweten. Ik moet eerst nog iets anders leren. Wat dat is? Tja,… ik vertel het zodra ik het onder de knie heb en als mijn gedachtengang juist is, is dat zodra ik een nieuwe functie heb of uitbreiding van mijn huidige werk. Zal dat in 2010 zijn? Die vraag durf ik niet te stellen, maar ik weet het antwoord zodra er een ‘Gelukkig 2011’ in ons land weerklinkt.

Hoe energie werkt? (2)

Alles is energie; een muur, een mens, een trilling: alles. Energie in de meest pure vorm is het (razendsnel) heen en weer bewegen van atomen in een (‘grote’) lege ruimte. Afhankelijk van de snelheid van bewegen heeft iets een vaste, vloeibare of gasvorm. Of één van de andere vormen die er bestaan.

Je kunt dus zeggen dat alles beweegt. Op macroniveau is dat bijvoorbeeld het universum dat continu uitdijt en inkrimpt. Op mesoniveau kun je bijvoorbeeld kijken naar hoe een land, volk of cultuur zich ontwikkelt. Op microniveau kijk je natuurlijk naar jezelf; jij beweegt ook. Je beweegt fysiek (bv. lopen, ademhalen), je beweegt mentaal (bv. ontwikkeling in je denken) en je beweegt emotioneel (bv. wisseling van emoties). Ongetwijfeld beweeg je ook spiritueel (bv. door levenservaring op te doen).

Allemaal begrijpen we dat we de fysieke beweging zelf kunnen beïnvloeden. De keus om te lopen of te rennen maak je zelf. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld hard of langzaam fietsen, rechtop of gebogen lopen, fluisteren of schreeuwen, kijken of wegkijken. Wat minder mensen weten is dat ook de andere vormen van beweging door ons te sturen zijn. Je kunt zelf bepalen of je boos of blij wordt, of je piekert of geniet en of je van een ervaring leert of niet. Het enige wat je nodig hebt, is bewustzijn.

Op het moment dat jij je bewust bent van je boosheid, kun je dit – als je wilt- veranderen in een andere emotie. Probeer het maar eens! Hetzelfde geldt voor ons denken. Als je weer eens piekert over dat éne hardnekkige punt en je bent je er bewust van, dan kun je van gedachten veranderen. Denk maar eens aan het mooiste moment uit je leven, het meest succesvolle moment uit je carriere of heel eenvoudig aan een lief liedje of de laatste keer dat je hebt gelachen.

Ieder van ons – jij ook – kan op deze en vele andere manieren zijn/haar eigen energie sturen. Dat begint met bewustzijn van je bewegingen (fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel) en wordt gevolgd door jouw keuze (let op! het is werkelijk je eigen keuze) voor de vorm of richting van de beweging. Wordt je boos, blij, onverschillig, behulpzaam, tegendraads? Jij kiest. Ga je piekeren, kop in het zand steken, oplossingen zoeken, luisteren, genieten? Jij kiest. Leef je voor jezelf of voor anderen? Jij kiest. Leef je vanuit vertrouwen of vanuit angst? Jij kiest.

Wees bewust van de keuzemogelijkheid en van de keuze en dan stuur jij jouw energie. Keer op keer en op den duur zelfs onbewust bewust. Dan kies je niet vanuit je bewustzijn, maar vanuit je bewust Zijn. Daarover meer in deel drie.

Hoe energie werkt (1)

Ik vind het altijd intrigerend als ergens een (1) achter staat. Dat is namelijk de belofte voor meer. Juist om die reden heb ik een (1) achter deze titel gezet. Ik heb zeker de intentie om hier meer over te schrijven. Het interesseert me namelijk mateloos. En dan niet de energie die bij ons uit stopcontacten komt of door windmolens wordt opgewekt, maar de menselijke energie. Bij deze eerste aflevering richt ik me op een aspect van onze eigen energie die we allemaal wel (her)kennen: hoe iets ons soms energie kost en soms oplevert.

We kennen het allemaal, maar laat ik vanuit mezelf spreken. Soms begin in vol energie aan mijn werk en ben ik halverwege de dag afgemat en uitgeput. Soms begin ik moe en futloos aan mijn werk en loop ik binnen een uur energiek en enthousiast rond. Hoe kan dat? Wat gebeurt er met mijn energie? Nog concreter: sinds enkele jaren geef ik les aan HBO-studenten. Bij de meeste lessen voel ik echt hoe de interactie tussen mij en de studenten mij energie geeft. Ik voel me tijdens de les steeds prettiger, energieker worden. Ik zie en voel hoe de deelname van de studenten groeit.

Er moet dus iets in ons of in onze omgeving zijn dat onze energietoevoer of onze energiestroom reguleert. Hoe wordt dat geregeld? Hoe ontstaat een energiestroom? Hoe ontvang ik energie? Hoe geef ik energie weg? Is er ergens in mijn lichaam een tappunt? Gaat het via de porieën of andere lichaamsopeningen? En misschien wel het meest belangrijk: kan ik het sturen?

Om met die laatste vraag te beginnen: natuurlijk en dat weet je best. Met ons gedrag, onze (re)actie gebruiken wij energie. We kunnen ons gedrag en onze (re)actie sturen, dus kunnen we onze energie sturen. Als jij besluit op een voorval heel, heel erg ‘uit je dak’ te gaan (positief of negatief) en dat te blijven voor een uur, dan zul je veel meer energie verbruiken dan als je kort en onverschillig reageert. Ook de keuze om negatief (boos) of positief (blij) te reageren is van invloed op je energiehuishouding.

Energie stroomt. Dat geldt zowel voor de ‘stopcontacten’-energie als de ‘menselijke-contacten’-energie. Er vindt een constante uitwisseling plaats van energie. Dat verklaart ook al een beetje waarom je de ene keer ergens heel moe van wordt en een andere heel energiek. Dat wordt grotendeels bepaald door wat je opwekt en uitgeeft en wat je terugontvangt. Is dat ook te sturen? Ja, maar daarover meer in één van de komende afleveringen over ‘hoe energie werkt’.

Sinterklaasgeloof

Voor veel kinderen is dit een spannende tijd, want Sinterklaas is met zijn Pieten in het land. Schoenen worden gezet, liedjes worden gezongen en verlanglijstjes worden ingeleverd. Op de meest uiteenlopende locaties en tijden kun je een Zwarte Piet tegenkomen en soms zelf Sinterklaas.

 Het bijzondere aan de Sinterklaastijd dit jaar voor mij is dat mijn dochter op het randje van geloof en ongeloof zit. Ze hoort verhalen om zich heen over dat de Sint niet zou bestaan, dat het een verklede man is en dat alle Zwarte Pieten geschminkt zijn. Bij de buren trekken ze lootjes en maken ze surprises. En hoe kan de Sint écht op meerdere plaatsen tegelijk zijn? Van de andere kant: je ziet hem toch echt op de boot aankomen, je ziet hem op zijn paard, hij is echt op TV, hij spreekt echt met Dieuwertje Blok en hij woont echt in het grote Pietenhuis. Ook zitten er ’s ochtends echte cadeautjes in je eigen echte schoen en is die echte wortel en dat echte stro echt weg. Wie anders zou dat doen? Wie zou er nou zomaar pakjes in je schoen stoppen (met de buitendeuren goed op slot!). Dat kan alleen de Sint of Piet zijn. En hoe komt anders op pakjesavond die zak vol met cadeautjes voor de deur? Denk je dat de buurman dat doet of zo??

Ook veel volwassenen zitten op de rand van geloof en ongeloof. Niet over het bestaan van Sinterklaas, maar over het bestaan van een zielsbestemming. Dat er Iets of Iemand is die ons stuurt. Soms zijn de tekens zo duidelijk: een oude bekende die we tegen komen, een verhaal dat we om onverklaarbare redenen plots zien staan terwijl we nét over dat onderwerp aan het mijmeren waren, een tv-programma met net dát ene onderwerp, een (telefoon)gesprek dat anders loopt dan verwacht, een krantenbericht, een e-mail, etc. Soms is het gewoon overduidelijk dat je een bepaalde richting op wordt gestuurd. Dat er ergens Iets of Iemand jou een cadeautje geeft, iets wat jij (onbewust) graag hebben wilt. En tegelijkertijd is er dat verstand dat je aan het denken zet en allerlei zaken als ‘toeval’ of ‘belachelijk’ of ‘onzin’ afdoet. Kosmische energie die mijn leven richting geeft? Dat naast verstand en gevoel ook nog ziel invloed heeft op mijn leven? Spirituele lessen die mijn ziel voeden? Karma?

Steeds meer mensen geloven erin. En dat is een begin van spiritueel volwassen worden. Want betekent bij Sinterklaas juist dat er niet in geloven een teken is ‘groter worden’, bij je Zelf of je Zielsbestemming is het net andersom. Erin geloven en het een plaats geven in je leven, betekent dat je groter wordt, dat je groeit en dat je leven meer betekenis krijgt. De tekens die je zo af en toe vanuit het niets in je leven geslingerd krijgt kun je vergelijken met het strooien van pepernoten. Ze trekken voor een kort ogenblik je aandacht naar een bepaalde plek en daar vind je vast iets lekkers of waardevols. Je schoen zetten is vragen om een cadeautjes; een teken, een bemoediging of bevestiging, een uitdaging of een antwoord. Soms krijg je iets, soms ook niet. Ten slotte is daar de zak van Sinterklaas; dat wat je het meest wenste, het liefst wilde en al heel lang vol verlangen op zat te wachten is binnen handbereik. Nu alleen nog uitpakken. Prettige pakjesavond!

Positivo

Pas geleden kreeg ik een paar ‘recommendations’ op mijn LinkedIn-pagina. In zo’n recommendation schrijven mensen die jou kennen iets positiefs over je. Het viel me op hoe leuk ik het vind als mensen iets positiefs over mij zeggen of schrijven. Ik begin dan helemaal te stralen. Opeens moest ik denken aan een activiteit bij mijn dochter op school toen ze in groep 2 zat. Daar hadden ze ‘het zonnetje van de dag’. Eén kind was het zonnetje en de bedoeling was dat de andere kinderen die dag allemaal aardige/lieve/leuke dingen tegen dat klasgenootje zouden zeggen. Zo zegt de een ‘ik vind dat je een leuke trui aan hebt.’ en een ander ‘ik vind dat jij lief lacht.’.

Kinderen leren zo al vroeg wat het effect is van goed nieuws en hoe fijn het is complimentjes te krijgen. Hopelijk blijven ze dat gevoel hun hele leven bij zich houden. Hoe meer positieve energie er in de wereld komt, des te beter. Want dat is het bijzondere van energie: je kunt het positief laden en negatief. Je kunt zelf beslissen hoe je op bepaalde situaties reageert. Zelfs als een situatie volgens heersende patronen vraagt om een ‘negatieve reactie’ (bv. boos worden als jou onrecht wordt aangedaan), dan nog kun je beslissen positief te reageren. Dat gegeven kunnen we heel makkelijk koppelen aan de ‘zonnetjes-oefening’. De volgende keer dat iemand iets doet waar je in eerste instantie negatief op wilt reageren, bedenk dan dat hij/zij vandaag het zonnetje van de dag is en zegt iets aardigs tegen en over hem/haar. Je laadt de aanwezige energie positief en daardoor zal de hele situatie anders verlopen dan je gewend bent. En dat vind ik op mijn beurt een complimentje waard voor jou. 🙂

Have a nice day!