De vicieuze bewustzijnscirkel

Voor mijn opleiding tot holistisch-energetisch therapeut heb ik me vandaag weer eens verdiept in een stuk tekst over de relatie tussen het hoger bewustzijn, ons onderbewustzijn, ons waakbewustzijn en ons dagbewustzijn. Hoe vaak ik hier ook iets over hoor of lees, ik blijf het boeiend vinden.

De theorie is als volgt (voor wie het nog niet kent): vanuit een hoger bewustzijn (of collectief bewustzijn of kosmos of energiebron of ons omringende energie of hoe je het ook maar wilt noemen) komen impulsen/signalen/boodschappen/informatie bij ons onderbewustzijn naar binnen. En niet zomaar een beetje informatie, maar echt megaveel, onvoorstelbaar en onverwerkbaar megaveel. En dat continu. Het onderbewustzijn selecteert welke via het waakbewustzijn het dagbewustzijn zullen bereiken. Het dagbewustzijn is onze ‘gewone, dagelijkse bewustzijn’, dus wat wij ‘bewust’ noemen.

Waarop selecteert het onderbewustzijn? O.a. op wat ons bezig houdt, wat NU voor ons relevant is. Als we dus veel piekeren, zorgen en ons ellendig voelen is dat dus relevant en zullen we vooral daarover informatie in ons bewustzijn krijgen. Sterker nog: het hoger bewustzijn zal juist meer impulsen op dit gebied richting ons onderbewustzijn ‘afvuren’ (letterlijk). Doordat we in ons dagbewustzijn druk bezig zijn met een probleem, selecteert het onderbewustzijn informatie dat hiervoor van belang is, zodat we nóg meer met dit probleem bezig zijn. Dat ontgaat ook het hoger bewustzijn niet, dus die stuurt vooral omtrent dit probleem veel impulsen op ons af, waardoor het voor het onderbewustzijn steeds makkelijker wordt om informatie hieromtrent naar ons dagbewustzijn te sturen, waardoor we dus nóg meer met dit probleem bezig zijn, etc. etc.

Hierdoor komen we maar niet los van die ellendige gedachtenstroom en hierdoor is het ook zo moeilijk om met bepaalde patronen te breken. We zitten in een vicieuze cirkel van de diverse bewustzijnsniveaus. Als dit niet op tijd onderbroken wordt, kan iemand richting een depressie gaan.

Om die vicieuze cirkel te doorbreken is het van groot belang om nieuwe, frisse impulsen te krijgen van het hoger bewustzijn, om het onderbewustzijn attent te maken op deze nieuwe impulsen en aanleiding te geven deze impulsen door te sturen naar het dagbewustzijn. De beste vorm hiervoor is meditatie. Door meditatie verleg je de aandacht. Je staat even stil waardoor er ruimte in je dagbewustzijn ontstaat en je bekijkt de situatie vanaf een afstand. Alleen al de intentie voor meditatie is vaak al voldoende om ruimte voor nieuwe impulsen te creëren.

Door met al je aandacht bewust naar je ademhaling te gaan, hoe kort ook, ben je even van je probleem weg, heb je je aandacht tot het NU gemaakt en de mogelijkheid voor het onderbewustzijn gecreeërd om impulsen daar op te laten aansluiten. Stilte en/of ruimte in je hoofd geeft hoger bewustzijn de gelegenheid nieuwe of vernieuwende impulsen te sturen.

Hoe vaker je dit doet, des te makkelijker het gaat. Zodra je zelf bewust bent van het feit dat je continu met hetzelfde vraagstuk aan het worstelen bent, dat je alleen maar aan één ding kunt denken, kun je dat stoppen en een andere kant opsturen. En dat geeft een heel positief gevoel.

Advertentie

Sinterklaasgeloof

Voor veel kinderen is dit een spannende tijd, want Sinterklaas is met zijn Pieten in het land. Schoenen worden gezet, liedjes worden gezongen en verlanglijstjes worden ingeleverd. Op de meest uiteenlopende locaties en tijden kun je een Zwarte Piet tegenkomen en soms zelf Sinterklaas.

 Het bijzondere aan de Sinterklaastijd dit jaar voor mij is dat mijn dochter op het randje van geloof en ongeloof zit. Ze hoort verhalen om zich heen over dat de Sint niet zou bestaan, dat het een verklede man is en dat alle Zwarte Pieten geschminkt zijn. Bij de buren trekken ze lootjes en maken ze surprises. En hoe kan de Sint écht op meerdere plaatsen tegelijk zijn? Van de andere kant: je ziet hem toch echt op de boot aankomen, je ziet hem op zijn paard, hij is echt op TV, hij spreekt echt met Dieuwertje Blok en hij woont echt in het grote Pietenhuis. Ook zitten er ’s ochtends echte cadeautjes in je eigen echte schoen en is die echte wortel en dat echte stro echt weg. Wie anders zou dat doen? Wie zou er nou zomaar pakjes in je schoen stoppen (met de buitendeuren goed op slot!). Dat kan alleen de Sint of Piet zijn. En hoe komt anders op pakjesavond die zak vol met cadeautjes voor de deur? Denk je dat de buurman dat doet of zo??

Ook veel volwassenen zitten op de rand van geloof en ongeloof. Niet over het bestaan van Sinterklaas, maar over het bestaan van een zielsbestemming. Dat er Iets of Iemand is die ons stuurt. Soms zijn de tekens zo duidelijk: een oude bekende die we tegen komen, een verhaal dat we om onverklaarbare redenen plots zien staan terwijl we nét over dat onderwerp aan het mijmeren waren, een tv-programma met net dát ene onderwerp, een (telefoon)gesprek dat anders loopt dan verwacht, een krantenbericht, een e-mail, etc. Soms is het gewoon overduidelijk dat je een bepaalde richting op wordt gestuurd. Dat er ergens Iets of Iemand jou een cadeautje geeft, iets wat jij (onbewust) graag hebben wilt. En tegelijkertijd is er dat verstand dat je aan het denken zet en allerlei zaken als ‘toeval’ of ‘belachelijk’ of ‘onzin’ afdoet. Kosmische energie die mijn leven richting geeft? Dat naast verstand en gevoel ook nog ziel invloed heeft op mijn leven? Spirituele lessen die mijn ziel voeden? Karma?

Steeds meer mensen geloven erin. En dat is een begin van spiritueel volwassen worden. Want betekent bij Sinterklaas juist dat er niet in geloven een teken is ‘groter worden’, bij je Zelf of je Zielsbestemming is het net andersom. Erin geloven en het een plaats geven in je leven, betekent dat je groter wordt, dat je groeit en dat je leven meer betekenis krijgt. De tekens die je zo af en toe vanuit het niets in je leven geslingerd krijgt kun je vergelijken met het strooien van pepernoten. Ze trekken voor een kort ogenblik je aandacht naar een bepaalde plek en daar vind je vast iets lekkers of waardevols. Je schoen zetten is vragen om een cadeautjes; een teken, een bemoediging of bevestiging, een uitdaging of een antwoord. Soms krijg je iets, soms ook niet. Ten slotte is daar de zak van Sinterklaas; dat wat je het meest wenste, het liefst wilde en al heel lang vol verlangen op zat te wachten is binnen handbereik. Nu alleen nog uitpakken. Prettige pakjesavond!